Zondag 21 mei. Het is rustig lenteweer. Tegen 14 is een tiental geïnteresseerde wandelaars samengekomen aan de zitbank naast de kerk. Gids Michel heet de deelnemers welkom.
In de muur van de Sint-Britiuskerk zijn streekeigen bouwmaterialen uit verschillende geologische lagen te zien: veldsteen, ijzerzandsteen en Doornikse zandsteen. In het voortuintje van het advocatenkantoor trekt de Ginkgo biloba onze aandacht. In de Gieterijstraat staat Michel even stil bij de grote oude hoogstamboomgaard midden in het centrum van de gemeente. Het geprefereerde habitat van o.a. gekraagde roodstraat. Na een eindje wandelen steken we de Maarkebeek over. Rechts van de brug staan de restanten van het voormalige kasteel van Ladeuze: de knechtenwoning, de tiendenschuur, … Aan de andere kant van het wandelpad vloeit de Nederaalbeek in de Maarkebeek. Samen vloeien ze van hieruit naar de Schelde.
Vanaf hier gaat het stilaan opwaarts tot bovenaan het Longkruidbosje. Aan de linkerkant van het wandelpad stroomt in de gracht bronwater afkomstig uit het hoger gelegen Longkruidbosje. Het bronwater is kalkrijk.
Het Longkruidbosje is het oudste erkend natuurreservaat uit de regio. Het werd in 1989 aangekocht door Jacques Vanheuverswijn, door de toenmalige vzw De Wielewaal. Het is een hellingbronbos met de typische voorjaarsflora van de Vlaamse Ardennenbossen. Doordat het kalkrijk is komen hier typische planten voor: bittere veldkers, bosbingelkruid, spekwortel, … Het bosje bevat kalktufbronnen met tufsteenformatie, een prioritair habitattype (Natura 2000).
Bovenaan het wandelpad is het even bekomen aan het hek van de paardenweide met panoramisch zicht over de Maarkebeekvallei en zicht op de Bossenareheuvel en Bossenaremolen (100 m boven de zeespiegel).
Via de Fremisstraat wandelen we naar Ladeuze die we dwarsen, rechtdoor omhoog naar de Hekkebrugstraat. Halverwege het eerste huis gaan we even naar boven naar de verglijding van begin de jaren ’90 kijken. Opletten: niet te dicht tegen de rand! Na de uitleg van Michel keren we op onze stappen terug en vervolgen onze weg langs de Hekkebrugstraat. Voorbij de villa van Valerius De Saeleer, kunstschilder die hier leefde en werkte, loopt het pad naar beneden. We merken de sporen van de verglijding.
Rechts volgen we Ten Berge langs het Hekkebrugbos (verworven in 2019) en wandelen naar één van de mooiste trage wegen naar boven. Boven links genieten we van het panoramisch zicht over de Scheldevallei. Via een prachtige holle weg gaan we links naar beneden langs zeer oude hakhoutstoven van o.a. gewone es in de berm links. Langs het bos Ten Berge (verworven in 20129) wandelen we tot helemaal beneden. Aan de boerderij keren we langs de spoorweg terug naar het Hekkebrugbos. Via Zevenbunder bereiken we de Ladeuzemolen. Hier broedt ieder jaar de grote gele kwikstaart.
Via het kasseipad langs het molenhuis met grote molensteen aan de gevel keren we terug naar het betonbrugje over de Maarkebeek. Na de Gieterijstraat bereiken we tegen 17u de kerk van Etikhove. Iedereen bedankt de gids voor de boeiende en interessante uitleg. Wat deed het deugd om enkele trouwe vrienden van vroeger terug te zien.
Bedankt Michel en Ludo om alles weer in goede banen te leiden.
Laat de zomer nu maar komen!
Zonnige groeten en tot binnenkort.
Johan, namens de werkgroep rond de Maarkebeekvallei.
De vrienden van de Maarkebeekvallei 